W 1929 roku światowa gospodarka popadała w niemałe kłopoty. Dokładnie dwudziestego czwartego października ceny akcji na Nowojorskiej Giełdzie Papierów Wartościowych drastycznie spadły. Dziś uznaje się ten dzień za jeden z objawów rozpoczynającego się Wielkiego Kryzysu.
Wtedy właśnie powstała jedna z najbardziej znanych baniek spekulacyjnych. Ani banki, ani spółki akcyjne nie podlegały wtedy żadnemu publicznemu nadzorowi. Placówki udzielały więc wielu kredytów pod zastaw akcji, których cena znacznie przekraczała ich realną wartość.
Również sytuacja spółek akcyjnych była raczej niepewna, a sprzedawane po kosmicznych cenach akcje tak naprawdę nie były wiele warte. W feralny czwartek okazało się, że liczba inwestorów wchodzących na giełdę jest zbyt mała, by podtrzymać wzrost. Rozpoczęła się gwałtowna wyprzedaż, owocująca jednocześnie spadkiem cen.
W panice sprzedawano również wartościowe akcje. Bankructwo inwestorów doprowadziło też do upadku wielu banków. Dzięki tym wydarzeniom wprowadzono do systemu finansowego nowe zasady nadzoru.
Współcześnie każda spółka notowana na giełdzie musi składać regularne raporty, które opisują jej stan finansowy.
