W polskim prawodawstwie za konsumenta uważamy osobę fizyczną, która dokonuje czynności prawnych niezwiązanych bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową z przedsiębiorcą. Definicja konsumenta znajduje się oczywiście w Kodeksie cywilnym (najnowsza definicja pochodzi z 25 grudnia 2014 roku).
Zazwyczaj uważa się, że to konsument jest „słabszą” stroną obrotu gospodarczego/rynku, dlatego też to właśnie jego interesy są szerzej chronione niż profesjonalisty, którym jest przedsiębiorca. Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie osoby fizyczne są konsumentem.
Dlaczego? Już spieszymy z odpowiedzią! Otóż konsument dokonuje czynności prawnych. Przez czynność prawną rozumiemy jakiś stan faktyczny, który zawiera chociaż jedno oświadczenie woli, które wywołuje jakiś skutek prawny (nawiązanie/zmiana/ustanie stosunku prawnego).
Skutkiem prawnym jest, na przykład każdorazowe zawieranie umowy sprzedaży. Ważne jest, aby czynność dokonywana przez osobę fizyczną nie była bezpośrednio związana z prowadzoną przez tę osobę działalnością zawodową lub gospodarczą – oczywiście zdarzają się wyjątki, że przedsiębiorcę można potraktować jako konsumenta, ale nie zdarza się to zbyt często.
