Flota wikingów stanowiła trzon ich siły wojennej. Wikingowie byli przede wszystkim żeglarzami i to właśnie umiejętnościom prowadzenia bitew na morzu zawdzięczali sukcesy w podbojach ziem. Okręty normańskie były płaskodennymi łodziami, którymi sterowano za pomocą wioseł. Łodzie były wyposażone w prostokątne żagle. Wyróżnić można trzy rodzaje łodzi wikińskich, a do podstawowych należą drakaar, knara i byrding. Pierwsze były to duże łodzie, które mogły pomieścić nawet 120 wiosłujących mężczyzn.
Służyły głównie do przemieszczania się wojsk jako statki morskie. Charakterystyczną cechą drakaarów były głowy smoków wyrzeźbione na dziobie statku. Drugim typem statku była knara, która dzięki swojej wytrzymałości mogła posłużyć jako statek do żeglugi nie tylko na morzu, ale również podczas przeprawy przez ocean. Mogła pomieścić do 24 ton ładunku, co sprawiało, że była doskonałym statkiem transportowym. Ostatnim rodzajem statku, była byrding, czyli niewielkich rozmiarów statki handlowe. Służyły głównie do przemieszczania się blisko lądu, dzięki czemu umożliwiały skuteczne przemieszczanie się po Bałtyku i Morzu Północnym.
