Uzbrojenie wikinga

Uzbrojenie wikinga

Wikingowie byli doskonale wyćwiczonymi wojownikami, którzy przede wszystkim pałali się walką w starciu.

Przeczytaj również: Czym jest metoda All on 6 i jakie są jej zalety?

Sukcesy swoje zawdzięczali przede wszystkim doskonałej technice walki, która opierała się przede wszystkim na zastosowaniu zróżnicowanych metod walki.

Przeczytaj również: Czy stolarka aluminiowa może być stosowana w konstrukcjach pasywnych i energooszczędnych?

Standardowym wyposażeniem człowieka północy podczas walki był krótki, jednoręczny miecz, topór lub włócznia.

Przeczytaj również: Czy wynajem busa jest opłacalny dla małych grup?

Oprócz tego, do obrony służyły oczywiście okrągłe tarcze, które obite były metalowymi elementami po bokach.

Tarcze były ważną częścią wyposażenia wojownika, ponieważ jedną z najważniejszych technik obronnych, którą stosowali wikingowie był tzw.

mur tarcz polegający na zwarciu szyków w taki sposób, by niemożliwe było rozbicie armii.

Innym elementem uzbrojenia, który stanowił podstawę wyposażenia prawdziwego wikinga była oczywiście broń dystansowa, a przede wszystkim łuki lub rzadziej kusze.

W Szwecji podczas pospolitego ruszenia, poza wyposażeniem w postaci kolczugi i broni białej, wojownicy musieli również posiadać wedle uznania łuk lub kuszę.