Uzbrojenie wikinga

Uzbrojenie wikinga

Wikingowie byli doskonale wyćwiczonymi wojownikami, którzy przede wszystkim pałali się walką w starciu.

Przeczytaj również: Standard, a nie luksus

Sukcesy swoje zawdzięczali przede wszystkim doskonałej technice walki, która opierała się przede wszystkim na zastosowaniu zróżnicowanych metod walki.

Przeczytaj również: Śledzenie przez internet

Standardowym wyposażeniem człowieka północy podczas walki był krótki, jednoręczny miecz, topór lub włócznia.

Przeczytaj również: Rozwój cywilizacyjny a rozwój handlu

Oprócz tego, do obrony służyły oczywiście okrągłe tarcze, które obite były metalowymi elementami po bokach.

Tarcze były ważną częścią wyposażenia wojownika, ponieważ jedną z najważniejszych technik obronnych, którą stosowali wikingowie był tzw.

mur tarcz polegający na zwarciu szyków w taki sposób, by niemożliwe było rozbicie armii.

Innym elementem uzbrojenia, który stanowił podstawę wyposażenia prawdziwego wikinga była oczywiście broń dystansowa, a przede wszystkim łuki lub rzadziej kusze.

W Szwecji podczas pospolitego ruszenia, poza wyposażeniem w postaci kolczugi i broni białej, wojownicy musieli również posiadać wedle uznania łuk lub kuszę.